سازمان ملل

برنامه محیط زیست ملل متحد

برنامه‌ محیط‌ زیست‌ ملل‌ متحد‌  (UNEP)
UNITED NATIONS ENVIRONMENT PROGRAMME - UNEP 1972

سفارت جمهوری اسلامی ایران در نایروبی ، نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد ار برعهده دارد. رئیس سازمان محیط زیست جمهوری اسلامی ایران ، عضو مجمع محیط زیست ملل متحد که بالاترین نهاد برنامه محیط زیست است می باشد. این مجمع هر دوسال یک بار در نایروبی تشکیل جلسه می دهد و صدها تن از وزریران و مقامات ارشد دولتهای عضو در آن حضور می یابند. تمامی اعضای سازمان ملل متحد عضو برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد می باشند.

برنامه محیط زیست ملل متحد با نام اختصاری (UNEP) نهادی وابسته به سازمان ملل متحد است که فعالیتهای زیست‌محیطی اعضای خود را هماهنگ نموده، در توسعه کشورها در اجرای دقیق سیاستها و تشویقهای گسترش قابل تحمل موثر بر طبیعت از میان شیوه‌های دقیق محیطی مساعدت می‌نماید. این انجمن در نتیجه کنفرانس سازمان ملل بر روی محیط انسان در سال ۱۹۷۳ پایه گذاری شد و اداره مرکزی آن در نایروبی، کنیا قرار دارد. بر اساس اعلامیه محیط زیست بشر (بیانیه اصولی) که در ژوئن 1972 به تصویب کنفرانس جهانی محیط زیست انسان در استکهلم رسیده است. حفظ محیط زیست بشر و تضمین حقوق بشر برای برخورداری از محیط زیست سالم و تشویق و ترغیب فعالیت های زیست محیطی در سطوح بین المللی و منطقه ای و توسعه قوانین و معاهدات بین المللی به منظور کنترل آلودگی و تخریب محیط زیست ناشی از فعالیت های بشری از اهداف برنامه می باشد.

اطلاعات عمومی برنامه مذکور :

تاریخ تصویب برنامه : 15 دسامبر 1972

محل تصویب : نیویورک، سازمان ملل متحد

محل دبیرخانه : نایروبی، کنیا (کشوری که بهترین و غنی ترین تنوع زیستی جهان را داراست)

مرجع ملی و دولتی مسئول برنامه مذکور در ایران : سازمان حفاظت محیط زیست

یونپ، درسال 1972 به عنوان نگهبان و حافظ محیط زیست جهان، درنایروبی - کنیا استقرار یافت. تشکیلات یونپ از راهنمایی ها و درخواستهای وزرای محیط زیست کشورهای عضو که در شورای حکام یونپ حضور دارند، تبعیت می کند.

یونپ بخشهای کوچکتری را که الویتهای مختلفی از تشکیلات می باشد مانند، ارزیابی و واکنش سریع، توسعه خط مشی و قوانین، اجرای قوانین و برنامه ها، همکاریهای منطقه ای، ارتباطات و اطلاعات عمومی، صنعت تجاری و اقتصاد و حمایت از توافقنامه های چند جانبه زیست محیطی را سازماندهی کرده است. بخشهای دیگری نیز کار یونپ را به عنوان آژانس اجرایی تسهیلات محیط زیست جهانی هماهنگ می کند.

واحدهای همکاری منطقه ای شامل 6 دفتر منطقه ای آفریقا، آسیا و اقیانوسیه، اروپا، آمریکای لاتین و کارائیب، شمال آمریکا و غرب آسیا و بخش کوچکتری جهت هماهنگی این دفاتر در مقر یونپ می باشد. همچنین تعداد دفاتر فرعی که تحت نظر دفاتر منطقه است در آدیس آبابا، بروکسل، مسکو، برزیلیا و پکن وجود دارد.
فعالیتهای این برنامه سطح وسیعی از موضوعات راجع به جو زمین و اکوسیستم‌های زمینی را تحت پوشش قرار می‌دهد. این موضوعات نقشی قابل توجه را در گسترش قراردادهای بین‌المللی محیطی، ارتقاء دانش محیطی و اطلاعات و روشن نمودن راه افراد متعامل با سیاست بوده، کار بر روی گسترش و کاربرد سیاست با دولتهای ملی و نهادهای منطقه‌ای و کار در رابطه با سازمانهای غیر دولتی محیطی (ای ان جی ا اس) را دنبال می‌کند.



UNEP در گسترش رهنمودها و معاهدات مبتنی بر موضوعاتی همچون بازرگانی بین‌المللی در مواد شیمیائی بالقوه مضر، فرا مرزی آلودگی هوا، و آلودگی آبراههای بین‌المللی مساعدت نموده‌است.



سازمان هواسنجی جهانی و UNEP هیئت درون دولتی ناظر بر تغییرات آب و هوا (آی پب سی سی) را در سال ۱۹۸۸ بنا نهادند. همچنین یو ان ای پی، یکی از چند آژانس اجرائی جهت تاسیسات محیطی جهانی (جی ای اف) می‌باشد.